Gisteren weer de laatste dag op het werk gehad. Nog foto's van mijn baas gekeken, die in zijn jonge jaren ook eens in Thailand is geweest. Verbazingwekkend genoeg bleek er weinig te zijn veranderd. In ieder geval niet op het platteland. Bangkok zal, ongetwijfeld, een flinke transformatie hebben ondergaan. Ook zat er nog wat extra geld voor mij bij, om een biertje te kopen. Al met al weer een goed seizoen achter de rug; de tijd is snel gegaan!

Het inpakken van de tas is in volle gang, en wat is het weer lastig. De tas was vorig jaar in ieder geval veel te zwaar om comfortabel mee rond te lopen. Dat was toen niet zo'n probleem, maar als ik wil gaan liften, zal ik toch wat zuiniger moeten inpakken. Ik ben benieuwd hoeveel de teller op het vliegveld morgen aan zal gaan slaan. Hopelijk minder dan 10 kilo! Dit jaar maar meer en vaker naar de sentakkiya (wasmachinetoko) gaan, en lekker aan een lijntje laten uitwaaien op de camping.

Het weer in Tokyo telt 25 graden, en nogal wat bewolking. Hokkaido, het noordelijk eiland en startpunt van de lifttrip, doet het ook goed met 20 graden. De herfst zal langzaam beginnen alle bladeren aan de bomen rood en geel te kleuren, als ik mijn weg probeer te vinden naar het noorden. Vanuit Tokyo, waar ik iets langer dan een week zal blijven, moet ik een boot pakken (welke weet ik nog niet precies, ik ga ter plekke nog tips vragen) naar de zuidkust van Hokkaido, om daar per trein of bus naar Wakkanai te komen. Ik vermoed dat het liften zo rond de 13 of 14 van oktober zal beginnen, vanaf kaap Soya. Zoals te begrijpen is, valt hier weinig aan te plannen. Ik laat me een beetje meedriften, en zie wel waar ik uitkom. Op de vraag 'doko made?' (waar ga je heen?) zal ik dan ook vaak antwoorden 'Minami no hou' (zuidelijke richting).

Toen ik gisteren mijn potje openmaakte, zat er een welgetelde €195 in. Ik zal dit geld waarschijnlijk in Japan gaan besteden aan een elektronisch zakvertalertje. In ieder geval moet ik op zoek naar een campinggids. Het is op zich best makkelijk om een helder overzicht van alle campings in een boekje te hebben, want wildkamperen is cool, maar ook eenzaam. Het is leuker om andere mensen te treffen op een camping. Dat is uiteindelijk één van de doelen van reizen: mensen ontmoeten, en hun (soms) waanzinnige verhalen aanhoren.

Hoe staat het, na 3 maanden bezig te zijn, nu met mijn Japans? De laatste telling onthult dat ik 188 karakters (dit is slechts 10% van het totaal, maar wel de frequente 10%!) in elke context kan lezen, 631 karakters in bepaalde context, en dat ik van meer dan 1100 karakters de rauwe betekenis ken. De twee andere schriften, hiragana en katakana, heb ik vrijwel compleet onder de knie. Omdat ik vaker met hiragana dan katakana te maken krijg, kan ik de hiragana veel vlotter lezen. De programma's die ik dagelijks gebruik om mijn leesvaardigheid te verbeteren neem ik op een USBstick mee, en ik ben ook van plan om dit dagelijks bij te gaan houden. Ander doel van deze reis is dan ook om het gesproken Japans onder de knie te krijgen. Het oppikken van woorden door luisteren is waarschijnlijk mijn zwakste punt. Het zal raar klinken, maar het lezen van Japans is eigenlijk een eitje. Het vereist oefening, maar omdat je de betekenissen van de karakters *ziet*, weet je vrijwel altijd wat er staat, of in ieder geval, in welke richting je moet denken. Bij praten, echter, zal ik deze visuele ondersteuning missen. Ik neem dan ook pen en kladblok mee, en zal zo nu en doen eens moeten vragen of de mensen willen opschrijven waar ze op doelen.

We hebben met het liftverhaal ook nog de krant gehaald. De redactie kreeg een tip van een zeker persoon (jullie mogen drie keer raden wie), en ze waren wel geintresseerd in een interview. Dit is een linkje naar het artikel:http://www.sadocles.nl/Krant.jpg.

Morgen half 4 is mijn vlucht. Mijn ouders gaan weer mee, en zullen me uitzwaaien. Wat volgt is 12 uur lang genieten van de uitstekende service van de KLM, in complexe vouwpositie. Hopelijk zit er een Japanner naast me, dan kan ik meteen alvast beginnen met oefenen. Mocht dat niet zo zijn, dan heb ik 10mm schriftje bij me waar ik naar hartelust alle karakters in kan gaan naschrijven!