Sado lift Europa!

Wouter Bos

Net heerlijk gegeten bij een eettentje, na een korte treinreis vanuit Bangkok naar Ayutthaya. Eethuisjes hier zijn meestal nogal goedkoop ingericht en doen voor een westerling vrij 'smerig' aan - sobere gebouwen met wat tuinstoelen en klaptafeltjs. Iedere Thai eet hier - in Bangkok zelf zijn het enkel de toeristen en de upper class die bijvoorbeeld toko's als Burger King of de uprange restaurants bezoeken. Mannen met 'rice boxes' kun je hier ook vaak vinden. Een rice box, zo vertelde een man uit Hong Kong mij (die ook verbleef in het hostel in Bangkok), is een vrouw die, uiteraard voor een vergoeding, met een man meereist naar waar hij maar gaat. Soms kennelijk ook met wat ze hier een 'happy ending' noemen. Het is in ieder geval een raar gezicht, zo'n vieze dikke westerse man met zo'n vrouw, die vaak zelf ook niet de knapste zijn. Hier in Ayutthaya moet ik ze echter nog tegenkomen, maar dat komt vanzelf wel zodra ik de ruines en tempels ga bezoeken. Al etend zag ik op een Thaise tv zender ineens Wouter Bos op het scherm verschijnen. Iets met ING. Ook hier is de financiele crisis aan de orde van de dag.

De treinreis was weer eens wat anders dan die met de NS of de Shinkansen van Japan - hier rijdt de trein elke 5 minuten een stukje om dan 10 minuten stil te staan. De 80 kilometer naar hier deed ik in 3e klas, wat mij 15 baht kostte (zelfs het croissantje op het station was duurder). Houten bankjes, open ramen, geimproviseerde ventilators gemonteerd aan het plafond. In ieder geval had ik het al snel naar mijn zin. Al hobbelend langs de sloppen van Bangok, geimproviseerde hutjes van golfplaten, en daarna langs de rijstvelden met palmboompjes, hutjes en zwemmende kinderen die naar de trein zwaaien. De vriendelijke mensen in de trein maakten zich al snel bezorgd om mij, en met wat handen en voeten werk hielpen ze me bij het juiste station de trein uit. Ik zag er ook al wat witjes uit, want ik heb dankzij die airco in dat hostel in Bangkok een griepje opgelopen - droge keel en hoofdpijn. Met zijn 8en op een kamer liggen zorgt er voor dat iedereen bij nachtelijke binnenkomst aan de temperatuur gaat zitten kloten, waardoor het van 30 graden naar 21 graden gaat en andersom. Niet echt goed voor je gezondheid dus. In ieder geval slaap ik nu op mijn eigen kamertje - een aan elkaar geschoven tweepersoonsbed, tv, eigen douche en dat al voor slechts 450 baht. De directe omgeving is niet echt bijzonder, maar dat zorgt er wel voor dat het lekker rustig is. Om een hoekje vond ik bij elkaar al wat ik nodig heb: een 7-eleven die pepsi twist verkoopt, een buitengewoon goed internet cafe met luxe stoelen voor 15 baht/uur, en een eettoko.

De tuktuk bestuurder die mij naar het hotel bracht loste mijn belangrijkste vraag ook meteen voor mij op: wat ga ik hier doen? In een dorp zonder vervoersdiensten is de enige optie die je hebt de tuktuk of een fiets. De beste man stond in ieder geval meteen al klaar met zijn diensten en gaat me morgen tussen 9 en 1 wat van de tempels laten zien. Dan kan ik dan besluiten welke tempels boeiend genoeg zijn om nog een bezoekje te brengen. Overmorgen zal ik waarschijnlijk naar het zomerpaleis gaan in het dorpje een stationnetje terug. Daarna verder naar Lopburi, verder richting het noorden, de stad van de aapjes. Wikitravel deelt de hotels hier in in twee categorien: de plekken met veel aapjes, en die met weinig aapjes. Bij geen van beiden is het werkelijk handig en raampje open te doen, want voor je het weet hangt er een aapje in je kamer. Dat wordt lachen dus.

Zometeen ga ik mijn dutje van vanmiddag vervolgen en hopen dat ik me morgen ietsje beter voel. In ieder geval ruil ik de airco in voor een ventilator, en hoop maar dat dit me wat minder van slag brengt.

Reacties

Reacties

Tim

Dagelijkse opdates vanuit zuidoost azie. :P

Mijn vlucht naar de USA is ook weer geboekt trouwens, alleen het hotel in NYC voor de laatste 2 nachten staat nog niet vast, we zoeken iets hoogs.

Succes met de apen!

mama

h allo dennis jij hebt het over een baht hoeveel moet ik me daar bij voorstellen, blijf je hier ook een paar nachten groet mampapwes

Oma en opa

Hallo Dennis,

Woiter Bos is zo safe als de Bank of England. Vriend en vijand zijn het er overeens dat hij (financieen en DNB) een goede deal hebben gesloten met de ING Bank. Gelukkig heb je Bangkok nu verlaten en reis je naar het noorden van het land. Gisteren was het bij ons een hele drukte van belang. Frankie, Len en Lucy kwamen bij ons langs na een overnachting in Afifauna(?). Natuurlijk kwamen je ouders en Wes ook een kijkje nemen op de Ln v Nw Bl. Goede reis met de tuk-tuk bestuurder naar de tempels. We zien er ongetwijfeld binnenkort foto's van verschijnen.
Het ga je goed.

sandra

hai hai/
nu al een griepje das vervelend,eet wat vitamientjes en een goede nacht rust,doe de aapjes de groeten en als ze ne zo brutaal zijn als op apenheul,nou dan weet je het wel...........
gr sandra

ger

Durf na je verslag van vandaag geen doos rijst (of was het rijstdoos) meer te halen :D
Keep the news going, leuk om op deze manier ook een beetje sfeer te proeven.


ps:
Woutertje was in het nieuws omdat ING 10 miljard euro steun ontvangt van de overheid in ruil voor aandelen/vetorecht binnen het bestuur van de ING.
Geniet van je reis, we zijn onderweg naar verkapt communisme, lol, Ipv direct de bedrijven te nationaliseren doen we het gewoon via de bank, zo blijven er ook meer leuke baantjes over voor vriendjes en kennissen.

Weet je in elk geval waar het over ging :D

Henk en Truus

Hoi Dennis, Lezen vol aandacht je reisverslagen. Hoop dat je vlug weer van die keelpijn en verkoudheid af bent. Kun je weer lekker met de Tuk-Tuk naar de tempels. Kijken al weer uit naar je volgende verslag Groetjes uit Arnhem

Papmamwes

Hoi Dennis,

Gearriveerd in Ayutthaya en dus de gekte en drukte van Bangkok achter je gelaten. Op naar het echte Thailand.
Dat die treinen stil staan heeft ook zo zijn voordelen. Je heb ten eerste het mooiste uitzicht van de wereld, en je kan op je gemak een foto maken. Al lukte het je ook om in Japan uit een trein met hoge snelheid een fraaie plaat te schieten van de Fuji berg.
We hebben op wisselkoers.nl gekeken wat de Euro nu eigenlijk tegenover die Bath doe. Dat is toch nog niet zo Bath zeg. Van een financiele crisis hoef jij je geen zorgen te maken. Wat een prijsjes, daar kan zelfs Appie Heijn niet tegen op.
Tja, die airco lijkt zo lekker, maar eigenlijk is het helemaal niks. Als je van een gekoelde ruimte naar buiten komt, dan krijg je wel een tikkie. De overgang is te groot. Hopelijk ben je snel van het grieperige gevoel af.
Aapjes in een kamer is voor jouw niet nieuw. In je slaapkamer heb je er al drie, waarvan twee met de opschrift I love NY en I love Chicago. Komt daar een I love Lopburi bij?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!