Sado lift Europa!

Gravity's Rainbow

Taipei is een natte boel. Ik beleef hier het meest slechte weer wat ik tot nu toe op deze reis heb gehad. Het is hier volgens mij het regenseizoen, want ik heb in de week dat ik hier ben nog geen zonnestraaltje gezien. Het is in ieder geval wel een verademing om China weer uit te zijn. Vorig jaar was ik meer onder de indruk van China, maar dat komt simpelweg door het in-your-face effect van de confrontatie met een economische gigant. Onder die dikke laag gaat een volk verborgen wat het wiel nog moet uitvinden, om het zo te zeggen. Daar hebben zeal 100 jaar last van. Sure, ze hadden toengrote schepen, om mee tegen de Japanners te knokken. Alleen jammer als je geen mensen hebt die in staat zijn om de schepen daadwerkelijk te manouvreren. Ze hebben hier de snelste treinen ter wereld, maar het spoor stelt ze niet in staat om die snelheden ook daadwerkelijk te halen. China probeert zijn eigen schaduw te vangen. De andere Aziatische volken lachen enkel, ietwat pijnlijk.

Toen 60 jaar geleden de communisten het land overnamen, vluchtte de toenmalige Chinese regering naar Taiwan. En zo is het nu nog steeds. De officiele naam van Taiwan is 'Republiek van China', en er is niemand die het weet. Je ziet het op je immigratiekaartje staan die je moet invullen om het land in te kunnen. Relaties met de Chinezen zijn gespannen, en de Taiwanezen hebben feitelijk geen kant om op te kunnen. Beijing ziet Taiwan als opstandige provincie, Taiwan ziet Beijing als de valse regering. Koude Oorlogen, daar weten ze hier alles van (denk ook aan Korea).

Ik bracht wat tijd door met Tang, De Taiwanese die ik in Korea had ontmoet. Ze kon maar moeilijk weer wennen aan het 'gewone' leven. De toekomst die ineens begint te dringen. Een bekend probleem. Op reis leef je in het nu. Althans, de werkelijke reizigers. Toeristen leven in hun reisgidsen, hun plannen, kortom, hun eigen misere. No battle plan survives contact with the enemy. Op reis kun je makkelijk je leven leiden, maar als je thuis bent zit je ook vast aan plannen, net als de toerist. Je leeft eigenlijk als toerist je eigen leven. Je plant, constant, om geld te krijgen, een diploma, een baan. Het hele moderne bestaan draait om plannen. Maar goed, pogingen om de magie terug te vinden die we in Korea hadden mislukten. Ze keek weg. Je kunt niet altijd winnen.

Die avond ontmoette ik in het hostel een Amerikaan, John. Al wat ouder, rond de 50. Maar we zitten op exact hetzelfde niveau. Dit zijn het type ontmoetingen waar ik eigenlijk stiekem de hele tijd op hoop. En ze zijn zeldzaam. Als je reist, vergroot je je kansen dit type mensen tegen te komen. We besloten Oud en Nieuw samen te vieren. Het was een goede avond. Eerst vuurwerk van de Taipei 101 bekeken. Het was minder spectaculair als ik had verwacht, maar nog steeds bijzonder cool om mee te maken. Het was flink druk op de straten maar toch kregen ze het voor elkaar het verkeer door te laten rijden. Rond 12:05 stopte het vuurwerk en baanden de mensen zich naar de barretjes, cafetjes, disco's, de nachtmarkten. Wij gingen naar een klein barretje en praatte de hele nacht lang over de Engelse literaire traditie, shotjes tequila. Van Rand naar Pynchon, de Brontes naar Joyce. Het is altijd mooi als je met iemand kunt praten die een diepe waardering heeft voor de Victoriaanse periode. Voor Wuthering Heights en ThePicture of Dorian Grey was ik altijd fan van Boeddha en Lao Tzu, erna was ik enkel nog onder de indruk van figuren als Heathcliff en Dorian. Iemand die zijn leven vergooit aan het Boeddhistische nihilisme zal nooit de lengte van Japan liften. Zonde, op God's mooie aarde.

Brak werd ik de dag erna wakker, rond 6 uur. We begaven ons opnieuw naar een cafe, en gingen vrolijk verder. Tarot. Met mijn bewondering voor Aleister Crowley (het zeggen van wiens naam al genoeg is om lampen te laten springen en vlammen te doen doven) enJohn's orientatie richting Paul Case werd het een interessante avond. Zijn aanpak is scholastisch. De mijne praktisch. Ik had meteen zijn aandacht: welke malloot krijgt het voor elkaar een praktische aanpak te ontwikkelen aan de hand van Crowley zijn mystieke teksten? Het is voor de hand liggender dan gewoon voor de Rider-Waite te gaan. Maar het is precies wanneer je Crowley's deck omdraait, als je hem ondersteboven leest, dat je inzichten kunt krijgen die vele malen dieper gaan dan iemand die veilig voor de praktische Rider-Waite gaat. Crowley's adagum 'zoals boven zo ook onder' is de sleutel tot zijn mysterieuze set kaarten: de Geliefden is geen kaart van bevrijding maar van slavernij; de Duivel is geen slavendrijver maar juist de ultieme liberatie. De Hoge Priesteres is enkel bezig met verleiding, de Magier enkel met productie. John bekende niks te snappen van de kaart 'De Maan'... Maar het is juist precies de Maan die het niet-snappen belichaamt. En juist het niet-snappen van de dingen is de basale positie waar elke persoon zich in bevindt. De Dwaas is de ultieme wijze, de Kluizenaar de grootste idioot. Het is de Zen Boeddhist die zich vergrijpt aan vrouwen en drank (en westerse jongetjes meeneemt naar een Shinto Bruiloft)die deze wereld verlaat voor een betere plek, en de Boeddhist die zijn hele leven in een godvergeten klooster zit die nog een keer terug mag komen om het over te doen. Debord: 'when the world is really upside down, the true is a moment of the false'.

Goed, deze mystieke prietpraat zal waarschijnlijk niemand verder iets boeien, maar aangezien ik nu weer in mijn element ben kan ik de verleiding niet weerstaan om er iets over te typen. Mijn reis vindt plaats in zowel de fysieke als de mentale wereld; in de fysieke ga ik van A naar Ben in de mentale ren ik rondjes. Morgen ga ik naar Hualien, John laat me wat plekken zien. Daarna hals over de kop naar Kaohsiung om nog een beetje op tijd te zijn voor mijn vlucht naar Hong Kong. Daar heb ik nog een paar dagen om een 'update rondje' te maken, oftewel, wat bouwprojectie te fotograferen. Gaat ook de eerste keer zijn dat ik een topped-out en fully-cladded IFC mag gaan bewonderen. De lijst 500 meter palen die ik nu heb gezien begint indrukwekkend te worden. Misschien wordt het eens tijd het Midden-Oosten in te duiken (zoals velen nu wel weten was vandaag de opening van de 818-meter hoge Burj Dubai). Als ik thuis ben kan ik in Rotterdam weer gebouwen van menselijke schaal bewonderen. De 158 meter hoge New Orleans die bijna zijn top heeft bereikt en natuurlijk de bouw van Rem Koolhaas zijn 'De Rotterdam', een gigantisch complex van 149 meter dat ze bouwen op de Wilhelminapier.

Als ik weer thuis ben zal ik voor geintresseerden waarschijnlijk een middagje/avondje organiseren waarin ik het beeldmateriaal van de liftreis door Japanlaat zien. Datum zal ik t.z.t. nog wel aangeven. Iedereen die het leuk vindt om dit te komen bekijken is uitgenodigd. Wees niet schuw, allen zijn welkom. Als de mensen die geintresseerd zijn alvast hier een berichtje kunnen achterlaten of mij willen mailen dan weet ik of ik Sake moet inslaan voor 3 mensen, of voor 15 (of voor 183).

Reacties

Reacties

corrie

nou dennis ik kom kijken hoor
nog 1 week dan zit het er op ben je 100 dagen weg geweest toch snel gegaan geniet nog maar van die laatste dagen gr

Opa

KUNST

Het leven schenkt je lieve blijve mooie dagen.
Soms sta je duidelijk bij het leven in de gunst.
Als het goed gaat hoor je zelden iemand klagen,
maar met de droeve dagen omgaan,
- da's de kunst.

Henk en Truus

Hallo Dennis,Allereerst nog de beste wensen voor 2010.Als mijn gezondheid het toelaat zullen wij aanwezig zijn.Heb je reisverhalen met interesse gevolgd. Nog fijne dagen, Groetjes Henk en Truus

achterbuuv

Hoi Dennis, Een heel gelukkig 2010 natuurlijk. De laatste loodjes in HK zullen ook wel omvliegen. Een goeie thuisreis en het lijkt me leuk om je verslag te horen. Groetjes Nelleke

Pap, mam en Wesley

Hierbij reserveren wij drie plaatsen voor de filmvoorstelling "Liftreis door Japan."

nel van veen

nou dennis wij zijn van de party hoor laat het maar weten wanneer je het allemaal laat zien en horen
het moet een geweldige ervaring voor je zijn.
geniet nog van je laatste dagen en gauw tot ziens groetjes nel en rinus

Amanda

De allerbeste wensen voor 2010, Dennis! Het weer hier is ook bagger hoor; vorst en sneeuw. En nergens nog een korreltje strooizout te krijgen. In de kas is oud eruit, en staat nieuw erin; de nieuwe plantjes komen inmiddels boven de buis uit en we zien af en toe een eerste bloempje. Kom je in het nieuwe jaar weer bij ons werken? Geniet van je laatste dagen daar en een veilige reis huiswaarts toegewenst.
Groetjes Amanda.

Opa

Dennis,
Je kaart met een afbeelding van de Ya Garden Bazaar, vandaag ontvangen. Het postspempel is gedateerd op 2009-12-25, net voor de kerst dus.
In jouw handschrift staat het volgende geschreven: 'De beste wensen en hopelijk zie ik jullie snel weer! Dennis'
Geniet nog van je laatste dagen van je rondreis in Azie.
Nieuws van het tomatenfront. Er worden tomaten gekweekt bij je werkgever die vierkant van vorm zijn. Kunnen er meer in een veilingkistje!

Een knuffel van ons,
oma en opa

Opa

Sorry: poststempel.

Pap

Hoi Dennis,

Je bent op tijd vertrokken uit Zuid-Korea en China. Vandaag gelezen in de krant: Zuid-Koreaanse soldaten scheppen de straat schoon in Seoel. Hier dook de temperatuur gisteren naar min 13 graden Celcius. Het land kampt met de hevigste sneeuwval in zeventig jaar. Gisteren was er aan het begin van de middag dertig centimeter sneeuw gevallen.

In het noorden van China is het openbare leven zo goed als stilgevallen door de koudste winter sinds 1951. Ook in de hoofdstad Beijing worstelen inwoners met de kou. Gisteren daalden de temperatuur er naar min 19 graden.

Dichterbij huis ook nog steeds veel hinder van het winterweer. Vanmiddag was er complete chaos in Noord-Holland, vooral rond Amsterdam, door hevige sneeuwval. Er stonden daar file's van tientallen kilometers. Er was er zelfs ééntje van 39 kilometer. Achteraan aansluiten dus. Deze sneeuwpartij is ons hier gelukkig bespaard gebleven, maar dat zegt ook niet alles. Ging vanavond lopend naar de Oudheidkamer en al op de Nachtegaallaan lekker onderuit. Het was spiegelglad. De rest van de route maar op de weg gelopen, dat ging beter dan op de stoep. Hopelijk blijven al deze fratsen ons aanstaande maandag bespaard.

Ultime liberatie? (en liefde is slavernij, jaja)

http://www.youtube.com/watch?v=0BpFVQONe9Y

Mr. Crowley, what went on in your head
Mr. Crowley, did you talk with the dead
Your life style to me seemed so tragic
With the thrill of it all
You fooled all the people with magic
You waited on Satan's call
Mr. Charming, did you think you were pure
Mr. Alarming, in nocturnal rapport
Uncovering things that were sacred manifest on this Earth
Conceived in the eye of a secret
And they scattered the afterbirth

Mr. Crowley, won't you ride my white horse
Mr. Crowley, it's symbolic of course
Approaching a time that is classic
I hear maidens call
Approaching a time that is drastic
Standing with their backs to the wall
Was it polemically sent
l wanna know what you meant
I wanna know
I wanna know what you meant

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!