In Hanoi wist die meneer van Korean Air nog zeker dat ik mijn vlucht van Bangkok naar Seoul kon annuleren, maar die meneer en mevrouw en nog een andere mevrouw (en ook nog eens de lieve mensen van D-Reizen) vonden toch maar van niet. Dat is toch best vervelend, als je al ter hoogte zit van Hong Kong. Het is vooral aardig van ze dat ze zo goed bereikbaar zijn, want als je op zondag lokaal met Korean Air belt in Hong Kong, verbinden ze je door met een kantoor in Ierland. Heel tof, maar daar heb je natuurlijk helemaal niks aan, vooral niet als je dan zo'n studente aan de lijn krijgt die dat baantje part-time doet en natuurlijk helemaal geen zin heeft in gestrande jongetjes in Azie. Dan kun je natuurlijk keihard gaan huilen dat je niet naar Shanghai enBejing mag, of je kunt nog proberen het beste er van te maken. Aangezien mijn resterende tijd nog steeds even lang is als de gemiddelde strandvakantie van willekeurig Rozenburger, heb ik in ieder geval niet echt iets om daadwerkelijk over te klagen.

Goed, onder het motto 'peculiar travel suggestions are dancing lessons from God' (heerlijke opmerking zoals alleen een Vonnegut hem kan maken) meteen maar een vlucht naar Bangkok gekocht (die verbazingwekkend genoeg opeensniks kosten) en de dag daarna stond ik dan weer in Thailand. Uiteraard had ik na mijn ervaringen van vorige keer geen zin om uitgebreid Bangkok te gaan verkennen, dus na een nachtje slaap meteen naar het treinstation gegaan om de trein richting zuiden te nemen. Ik zit nu in een of ander gehucht, zoals je zoveel hebt in Thailand, om morgen de boot te pakken naar een eiland met strand. Ik zal daar niet te lang gaan luieren, want op 27 december is mijn vlucht van Singapore terug naar Bangkok. Liggend aan de mensen bij D-Reizen (Die 'week' bedoelen als ze 'dag' zeggen) vier ik dan oud en nieuw in Seoul of in Bangkok. Ik prefereer natuurlijk de eerste, want in de laatste hebben ze nogal de neiging om van zeer spectaculair vuurwerk te houden, vooral bepaalde seperatistische groeperingen.

Het is hilarisch wat voor effect het stilleggen van een vliegveld kan hebben. Het vliegtuig vanuit Hong Kong was nagenoeg leeg, de trein was leeg en het hotel hier is zeker weten leeg. Prijsstunter AirAsia geeft tickets weg. Letterlijk. Je hoeft alleen maar de luchthavenbelasting te betalen, wat dus betekent dat je al van Bangkok naar Chiang Mai vliegt voor 400 baht (8 euro). Jammer alleen dat er weinig mensen zijn die dat ook daadwerkelijk willen. Ik hoop maar dat ze zich even zoet houden, dan mogen ze in het nieuw jaar wat mij betreft er met goede moed weer hard tegen aan!