Zoals veel van jullie weten ben ik uiteindelijk filosofie gaan studeren aan de Erasmus Universiteit. Ik had natuurlijk ook Japanologie kunnen gaan doen, maar dat is nogal zonde van die 3 jaar als je Japans al voldoende op peil is en vooral als je je dan beseft dat er ergens in de wereld 120 miljoen man zijn die het allemaal beter dan jou kunnen, dan besef je je dat je beter iets beters met je leven kunt gaan doen. Dan ga je natuurlijk filosofie studeren, dat is duidelijk! Nou ja, behalve dat ik me nu al schrap zet voor de rest van mijn leven als sloeber (alhoewel de tijd die ik doorbreng als rondzwerver de beste is die ik ken), heb ik mijzelf ook nog eens wijsgemaakt dat ze in Japan een chronisch tekort hebben aan in Europa getrainde filosofen, dus hebben ze die nodig. Nu kan een tekort ook inhouden dat er 0 zijn, en dan kan dat ook weer inhouden dat er gewoon helemaal geen vraag naar is, wat weer kan inhouden dat er helemaal geen tekort is. Maar toch. Het is de moeite waard om het te proberen, onwaarschijnlijke dingen voor elkaar krijgen is inmiddels zowel mijn vloek als mijn zegen.

Nu ben ik tegenwoordig dus arme student, en dat houdt eigenlijk ook in dat ik lui ben. Nu snap ik natuurlijk ook wel dat ik kan gaan werken, en dat was ik echt van plan. Echt. Tot ik mijn huisgenoot Dirk-Jan vertelde over mijn plan om te gaan werken, en toen ik zei dat ik dan wel iets van 8,50 kon gaan verdienen per uur, lachte hij me keihard uit en wees hij mij erop dat iemand van mijn leeftijd niet moet gaan werken voor 8,50 per uur. Goed punt. Bovendien is Dirk-Jan nu zelf ook awesome dingen aan het doen (een rondje IJsland lopen, bijvoorbeeld, zie ook hier: http://iceland.walkontheotherside.com/), dus kan ik niet achterblijven. Het probleem met Dirk-Jan echter is dat hij overal zoveel beter in is. Toen ik op de Erasmus Universiteit kwam dacht ik wel dat ik met 1200 kilometer aan Boeddhistisch loopgeweld behoorlijk de erudiete wijze uit kon gaan hangen, was het niet dat lieve Dirk-Jan precies dezelfde tijd er 1800 liep in Nieuw-Zeeland. Ok. God bestraft ook ijdelheid. Ik snap 't al.

Maar goed, ik bedacht me dus, dat ik iets zou moeten doen, iets goedkoops, vooral. Nu doen Dirk-Jan, Mate en ik aan couchsurfing. Dat betekent dus dat mensen van all over the world ons berichtjes kunnen sturen waarin ze ons smeken of ze bij ons mogen blijven. Dat pakt vaak heel goed uit, vooral dankzij onze relaxte selectieprocedure (in mijn geval, vrouwelijk, Japans, rond de 22, in Mate zijn geval, Russisch, rond de 14 en in het geval van Dirk-Jan vrouwelijk, IJslands, ik geloof dat hij van wel oudere vrouwen houd, maar voorlopig heeft hij er dus flink naast moeten vissen terwijl Mate al flink aan zijn trekken had kunnen komen ware het niet dat Mate de hele tijd thuis zit te leren waardoor ik al die Russische vrouwen moet vermaken - oh, de straf), en daarom hebben wij dus geen enkele reden om ons te vervelen. In ieder geval hebben we in een maandje of 2 tijd al een stuk of 25 man over de vloer gehad. Er was zelfs een weekend dat we tegelijk twee Italianen, twee Russen en een Griek over de vloer hadden. En dat alles op Rotterdam Zuid. Nu weten al die lui gelukkig niet dat ze voor de deur bij ons witte tentjes neerzetten om mensen die worden neergeschoten. Misschien maar houden zo.

Maar als je natuurlijk al die mensen over de vloer hebt wil je zelf ook wel eens een keertje aan de beurt komen. Couchsurfing zorgt er dus voor dat je waar dan ook ter wereld gratis kunt verblijven bij mensen thuis. Nu snap ik dat driekwart van het lezerspubliek (reismeeers, filosofen, en andere gewaardeerde vrienden, ik heb het hier over mijn moeder) denkt dat dit zeker inhoudt dat je op zijn minst een keer het bos mee in wordt genomen en daar verkacht. In mijn geval kan dat namelijk ook gebeuren, aangezien ik van achter nogal vrouwelijke trekjes heb en mannen die eens zin hebben in suprise buttsecks dus nooit door zullen hebben dat ik helemaal geen vrouw ben. Gelukkig heb ik laatst mijn punt goed kunnen maken toen mijn broertje al op dag 1 van zijn vakantie (ik zal de naam van 't oord maar niet noemen want ik wil voor de rest liever niet met mijn broertje zijn vakantiekeuze geassocieerd worden) het voor elkaar kreeg om bestolen te worden door waarschijnlijk een medevakantieganger. Dat is ruk, want ik ben nogal goed verzekerd maar van mij jatten ze nooit iets. En volgens mijn moeder is er statistisch gezien (ongeveer 99% in haar hoofd) een zeer grote kans dat mij wat overkomt. Het trieste is echter dat ik zeker weet dat ik ooit nog eens doodga door gewoon iets heel stoms, zoals uitglijden in de douche. En da's bijna net zo stom als op een dag naar de Ikea gaan om een bank te halen en dan in de parkeergarage je tas even neer te zetten om de kofferbak te openen om daarna te vergeten dat je je tasje daar had neergezet en er vervolgens overheen te rijden.

Laat ik tot het punt van dit verhaal komen. Ik ga dus een maandje of hoe lang ik het ook vol mag houden door Europa heen liften. In combinatie dus met couchsurfing. Dat zorgt er dus voor dat ik niets betaal voor vervoer of onderdak. Budget-travel reinventet, jongens. Ik had voor ik weg ging nog twee Russen over de vloer. Gelukkig was mijn lieftallige assistente Agata voor het eerst in 2 jaar weer eens over de vloer en kon zij met een combinatie van Pools en Russisch duidelijk maken waar de wc zat en welke bedden voor hun waren. Kortom, als zulke lui het voor elkaar krijgen om helemaal van Moskau naar Portugal (!) te liften, dan lijkt het me toch wel dat ik ook wel zoiets voor elkaar krijgt. En zeg nu niet van, ja, maar, hij heeft al door heel Japan gelift, dus hij heeft ervaring. Liften in Japan dat komt meer overeen met het winnen van de Special Olympics als gezonde kerel. Sowieso slaat heel liften nergens op. Je staat met een bordje en je duim omhoog ergens een paar uur tot iemand eindelijk de menselijkheid toont om je mee te nemen.

Ik ben dus vrijdag met mijn ouders meegegaan naar Emmen en Center Parks. Het was fantastisch. Vooral de wildwaterbaan kon ik niet genoeg van krijgen... Maar gelukkig ben ik ook nog even met mijn vader naar Westerbork geweest. Indrukwekkend was het niet, want er valt eigenlijk helemaal niks te zien daar, maar het gaat om het idee van het daar zijn. Anne Frank kwam er ook langs. Oh ja, en we hebben nog gegeten bij de Chinees.

Vanochtend ben ik nog een stukje Duitsland in gebracht om langs de a31, nabij Meppen, te beginnen met liften. De laatste keer dat ik poogde te liften kwam er na een paar minuten iemand op de scooter langs om me een briefje van 1000 yen te geven. Dit was wel andere koek. In Europe liften is niet echt bijzonder moeilijk, maar je moet gewoon geduld hebben. De wachttijden zijn gewoon langer. Maar na een uur of 2 niet van mijn plek te zijn gekomen kwam er eindelijk een mens naar me toe, en die nam me mee. Zeer aardige man. Ik had Oberhausen op mijn bordje staan maar hij ging tot Aken en besloot me gewoon helemaal mee te nemen tot aan Keulen. Mijn Duits bleek al snel gewoon keihard te falen (ik snap er niks van, ik heb verdomme een 7,6 gehaald voor mijn Duits!!!1) en toen liet hij weten ook wel een aardig woordje Nederlands te spreken. Japans leren om in Japan te liften, oke. Maar Duits leren om in Duitsland te liften, ik twijfel er niet over. Toch wel mooi hoe ik meteen op dag 1 een perfecte lift te pakken kreeg met een aardige man die me meteen bracht waar ik wilde zijn. Hij was zelf ook behoorlijk bereisd, erg relaxte kerel, en hij had in Amerika te maken gehad met een behoorlijk portie gastvrijheid en nam me mee om ook eens wat te kunnen doen. Jongens, als we allemaal nou eens zou zouden denken. Maar nee.