Het afgelopen studiejaar is weer snel voorbij gevlogen. En dan toch weer hoogste tijd geworden om te besluiten wat je dan gaat doen met je zomervakantie. In eerste instantie had ik het plan om via een zomerschool voor hoogvliegers in Azie te eindigen, maar helaas kwam ik niet door de eindselectie heen. Op zich niet zo\'n heel erg groot probleem, ware het niet dat die optie nu juist vooral financieel aantrekkelijk was. Want het blijft in mijn geval gewoon zo dat ik tegenwoordig mijn dagen slijt als arme student. Gelukkig bleken mijn ouders niet enkel bereid het ticket in het geval van de zomerschool voor te schieten, maar ook voor een eventuele andere invulling van een reis richting het oosten. Daar heb ik dus gebruik van gemaakt, en ben op het volgende uitgekomen.

8 Juli vlieg ik richting Tokyo, om vervolgens tot de 30e in Japan te verblijven. Daarna vlieg ik door naar Hong Kong, om dan op de 27e van augustus terug te vliegen vanaf Peking. Gezien het feit dat ik waarschijnlijk met een bankrekening in het rood Japan binnen ga vallen, zal ik als vanouds gebruik moeten maken van de vrijgevigheid van de mensen, mijn tent en mijn duim. Maar na 4 weken op 200 euro door Europa te hebben gelift heb ik geen twijfels dat ook deze reis wel goed gaat komen. Bovendien zal het tweede deel van de reis, China, bij lange na niet zo duur zijn als het eerste deel. Ook al is de euro in de afgelopen jaren zwakker geworden ten opzichte van de yuan is hij juist weer hersteld ten opzichte van yen. Dat komt dus goed uit, want ik kan me herinneren dat de vorige keer Japan, ook al liep ik alles en sliep ik zo veel mogelijk in tent, toch behoorlijk duur uitviel omdat een mens toch moet eten en drinken. Maar goed, dit wordt dus weer een reis zwerver-style.

Ik wil wel graag gebruik maken van enkele dagen in Tokyo om weer eens de stad te bekijken. Met name natuurlijk de Tokyo Sky Tree, die ik wel meerdere malen in de aanbouw heb gezien maar nooit af, staat hoog op de lijst. Bovendien is het tijd om weer eens wat frustratie en ellende van me af te schreeuwen in een reeks veel te lange nachtelijke karaokebezoekjes. Daarna reis ik af naar het goede, oude Mito om te kijken hoe het gaat met de inmiddels voor iedereen die dit leest wel bekende meneer Hoshimi en zijn vrouw Hiroko. Ik heb wel regelmatig contact met ze op facebook, maar toch zou ik wel even willen zien hoe het gaat. De tsunami en de gevolgen van deze, vooral met Fukushima op een slechts kleine afstand, zal vermoedelijk wel een grote impact gemaakt hebben. Een leerlinge van Hoshimi, die vorige maand in Nederland was en met wie ik Kinderdijk heb bezocht, wist mij te vertellen dat het lokaal in Ooarai waar Hoshimi zijn kleiles geeft onder water stond. Niet zo gek ook, want Ooarai ligt direct aan de getroffen kust - een paar jaar geleden nam ik van dat plaatsje de boot naar Hokkaido.

Ook Hokkaido is dit maal weer het doel, maar dit keer zal ik niet per boot gaan. Ik zal vanaf Mito waarschijnlijk naar het noorden liften, tot Iwate, om daarna in verband met het afgesloten Fukushima naar de westkust af te buigen. Vanaf Niigata kan ik dan noordwaarts liften om uiteindelijk een boot te pakken naar Hokkaido. Of ik een bezoek ga brengen aan het rampgebied weet ik nog niet zeker; dat zal liggen aan hoe ik me er ter plekke onder voel. Zeker is in ieder geval dat ik in Hokkaido een rondje wil liften om enkele nationale parken aan te doen. Hokkaido is wat koeler dan de rest van Japan, met een klimaat dat op de onze lijkt. Deze verkoeling zal welkom zijn, want Japanse zomers zijn qua temperatuur niet mis. Veel Japanners reizen in de zomer naar Hokkaido af op te genieten van de ongerepte natuur. Ik hoop dat ik aldaar nog wat interessante mensen tegen het lijf mag lopen.

De 30e vlieg ik dan vanaf Sapporo Chitose naar Hong Kong. Daar wil ik wat vrienden die ik al jaren ken van internet ontmoeten, maar ook de persoon die uiteindelijk (van filosofie) wel voor de zomerschool is gekozen bezoeken om te kijken hoe hij Hong Kong ervaart. Aangezien hij ook wel van hoogbouw houdt kunnen we elkaar gek gaan maken. Hong Kong is een dure stad, maar ik zit inmiddels al weer een paar jaar opgescheept met een flinke stapel Hong Kong dollar, dus dat is mooi het moment om die uit te geven. Zodra ik zin heb ga ik dan de grens over naar het vasteland van China, om dan via het binnenland (waarschijnlijk over Chongqing, Chengdu en Xian) naar Peking af te liften. Dit is ook geen kleine afstand, ik gok een dikke 3000 kilometer af te moeten leggen. Ik heb niet zomaar voor China gekozen; ik leer inmiddels nu toch alweer zo\'n dikke 2 jaar Chinees, maar ik heb nog geen enkele kans gehad om het er eens in te laten slaan op de manier waarop ik pas echt Japans leerde toen ik in Japan rondliftte. Als je geen andere keus hebt dan Chinees te praten, dan pik je het enorm snel op. Veel sneller dan je kunt met een language exchange, waarmee je toch uiteindelijk de hele tijd Engels zit te praten. Vier weken afhankelijk zijn van plattelandschinezen gaat vast en zeker de impact op mijn Chinees hebben die ik momenteel nodig heb. Liften lijkt niet echt een gebruik te zijn in China dus dat zal wel weer de nodige nieuwe uitdagingen opleveren, maar ik weet zeker dat ook daar genoeg mensen zijn die een gestoorde buitenlander wel uit de brand willen helpen.

Ik neem aan dat ook dit keer veel mensen als het ware onderdeel zullen worden van deze reis. De mailinglijst groeit in ieder geval gewoon door, en mensen blijven de oudere verhalen driftig lezen. Omdat ik weet dat mensen de neiging hebben fotoruimte voor mij te kopen (wat ik als gebaar wel waardeer maar waar ik eigenlijk niet heel veel aan heb) wil ik graag weer een donatiepotje openen. Zoals ook voorgaande jaren zal ik voor de mensen die mij sponsoren een kaartje sturen. Ditmaal vanuit Peking, zodra de liftreis erop zit. Het opgehaalde geld zal ik besteden aan het aanschaffen van een nieuwe camera (de oude heeft zijn beste tijd helaas wel gehad) waarmee ik een hoop foto- en filmmateriaal wil schieten. Mensen die hier in zijn geintresseerd weten mij denk ik wel te vinden.