De vlucht ging voorspoedig. Het was weer een lange zit, maar heb toch nog uurtje oftwee mijn ogen dicht kunnen doen. Voor de rest was het zitten, om me heen kijken, filmpje zien (Engelse films Japans gesubbed, geniaal, dat ik daar niet eerder op gekomen ben. Zo wordt zelfs de grootste B-film interessant voor mij), vliegtuigvoedsel eten. Bij aankomst nog nooit zo snel door de douane gekomen. Misschien omdat ik dit maal in het Japans groette, misschien niet. Het was ook vrij druk.

Eenmaal in de metro kreeg ik het heel snel heel erg naar mijn zin. Mijn Japanse crashcourse heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen, want ik kon een heleboel reclames relatief eenvoudig lezen. Heel zuur werd het echter toen mijn eerste poging tot Japanse conversatie mislukte simpelweg omdat ik de woorden die zij zeggen niet snel genoeg kan ontcijferen. Ik mis dan ook de halve zin. Met lezen kun je de tijd nemen, maar met spreken is dat niet. Volgens mijn tot leraar-Japans uitgeroepen vriendin Mayu heb ik daarmee een zeer apart probleem, want volgens haar kunnen de meeste buitenlanders die zij kent heel goed spreken en luisteren, maar kunnen ze nog niet het meest simpele karakter lezen, laat staan begrijpen. Ik hoop dat mijn deficientie snel bijtrekt. Gelukkig kan ik mezelf wel duidelijk maken. Ik grijp dan ook elke kans aan die ik heb om iets tegen wie dan ook te zeggen. Practice makes perfect.

Naast rondlopen ben ik dus veel tijd kwijt aan het bijhouden van mijn Japans. Mijn dagelijkse leesoefeningen alleen al nemen zo'n uur computertijd in beslag. Maar als ik er nu 3 maanden mee stop, ook al ben ik nu in een Japanse omgeving, dan ben ik het kwijt, of leer ik mezelf foute uitspraken aan. Japanse omgeving helpt in ieder geval wel enorm om je Japans een flinke boost te geven. Concepten die ik voorheen niet begreep, snap ik nu wel. Ik lees ook alles wat ik tegenkom. Gisteren zat ik op het toilet in het Bunkyo Civic Center, en daar las dat het 'toirepeepaa' wat ze daar gebruiken'shinrin wo mamorimasu', oftewel, het regenwoud beschermt. Nutteloos om te weten, toch leuk om te kunnen begrijpen.Veel bordjes slaan ook eigenlijk nergens op. Zoals aanwijzingen om 'migigawa'(rechtste kant) aan te houden waar je enkel naar rechts kunt. Ik neem ook geregeld een foto van een bordje om terug in het hotel in mijn zinnenmemoprogramma te zetten.

Verder nog rondgelopen in de buurt hiero. Het was leuk om even naar de bouw van de Sky Tree te kijken aan de andere kant van de rivier. Deze zendmast-gone-observatietoren bouwen ze midden in een woonbuurt, en zal weldra 610 meter tellen. Momenteel moet hij de 200 meter nog halen, maar de constructie gaat zo snel, dat ze over een ruim jaar een aardig eind op weg zullen zijn. Verder wezen shoppen in Shinjuku, op aanraden in een boekenwinkel wezen zoeken naar een campinggids. Een gids voor het hele land hadden ze echter niet, maar die medewerker wist me wel aan 2 gidsen te helpen voor het middelste gedeelte van de liftreis. Goede gidsen, met duidelijk kaarten. Nu moet ik echter nog een goede gids voor Hokkaido zien te scoren.

Ik heb ook weer flink last van jetlag. Dat is altijd deze kant op. Ik ging zaterdag om 10 uur doodop naar bed, om om 1 uur wakker te worden. 1 uur 's nachts. De rest van de nacht wakker gelegen, ineens was alle slaap weg. Vannacht net 4 uurtjes geslapen. Begint wel zijn tol te eisen. Ben flink licht in mijn hoofd. Eigenlijk zou ik nu het liefst gaan slapen, maar het is beter om gewoon meteen in het Aziatische ritme te duiken. Nog even volhouden dus.

De 8e komt een Nederlandse vriend naar Tokyo, dat gaat dus gezellig worden. Voor de rest is het vrij rustig in het hotel. Gisterenavond met een Duitse jongen een nachtwandeling gemaakt, en de weg flink kwijtgeraakt. We waren net op tijd terug om nog het hotel in te kunnen, want 1 uur gaat de toko hier op slot. Gisteren met een Engelse man gepraat die 8 maanden op reis gaat zijn. Zijn baan opgegeven en van zijn 'midlife crisis aan het genieten'. Het is altijd interessant om met mensen over Japan te praten, vooral als ze hier voor het eerst zijn. Het is een andere wereld.

Het is nu lunchtijd, dus ik ga wat te eten halen, en daarna weer wat rondzwerven!